چگونه به کودکان آموزش دهیم؟
چگونه به کودکان آموزش دهیم؟ ، کودک شما تا پس از هشت سالگی از طریق نمونه و تقلید یاد می گیرد. یکی از بهترین راهها برای نشان دادن یک نمونه خوب به وی این است که برخیزید و در مقابل او یا همراه با او کاری انجام دهید. این بدان معناست که نباید فقط به دستور دادن یا راهنمایی کردن کودکان اکتفا کنید. مثلا به جای اینکه رفتار فرزند خود را با گفتن با انگشتانت غذا نخور اصلاح کنید.
چگونه به کودکان آموزش دهیم؟
قاشق خود را بردارید و حرکات را انجام دهید و در همان حال بگویید ما با قاشقمان غذا می خوریم. به جای اینکه به او بگویید برو اسباب بازیهایت را جمع کن باید دست فرزند خود را بگیرید، زانو بزنید، و این کار را به صورت بازی با هم انجام دهید و بگویید وقتش است اسباب بازیهایت را جمع کنی. حرکت توأم با اندکی خیال پردازی با شوخ طبعی یا بازی، برای وادار کردن کودک به انجام آنچه می خواهید، مثل جمع کردن اسباب بازیها، بسیار مفید است.
می توانید به جای قطع کردن بازیهای بچه ها، به آنها ملحق شوید. مثلا اگر در حال قطار بازی هستند پیشنهاد کنید قطار به جای حرکت روی ریلها وارد ایستگاه شود و در همان حال مشغول مرتب کردن اتاق و برداشتن صندلیها از وسط راه شوید. می توانید از راننده کامیون (دخترتان) بخواهید کامیون را داخل گاراژ ببرد یا اسب۔ سوار (پسرتان) را واداريد اسب را به داخل اسطبل براند.
تکرار کنید، تکرار کنید، تکرار کنید
در مورد تمام کودکان، ولی به ویژه کودکان خردسال ضروری است که بارها و بارها به آنها گفته شود که یک کار را انجام دهند. هرچند این کار برای شما ممکن است خسته کننده باشد. مثلا فرض کنید یک کودک خردسال هنگام خوردن غذای سرپایی، صرف نهار یا انتظار برای هر چیزی آرام نمی نشیند. در این صورت ممکن است مجبور باشید پیامهای معینی را، مثل اما هنگام غذا خوردن پاهایمان را تاب نمی دهیم و به صندلی لگد نمی زنیم ، ماهها و ماهها و ماهها تکرار کنید تا زمانی که بدن کودک هم مانند ذهنش پیام را دریافت کند
نمونه های مثبت ارائه کنید
به یاد داشته باشید که تا حد امکان مسائل را به نحو مثبت بیان کنید. مثلا بگویید چه گربه کوچولوی نازنینی است؛ بیا نوازشش کنیم. به کودکتان نشان دهید چگونه این کار را انجام دهد. سپس دست او را بگیرید و حرکت را با او انجام دهید. فریاد نکشيد گربه را اذیت نکن. جملات منفی از همان لحظه ای که شروع به صحبت می کنید ایجاد ناراحتی می کنند. مغز کودک الزاما
همه کلمات را دریافت و تحلیل نمی کند، بنابراین در مورد بالا، پیام شما ممکن است “گربه را اذیت …کن ” از آب درآید – یعنی عکس مقصود شما!
فقط بعد از سن مدرسه است که کودک آمادگی پاسخ دادن به دستورات صرفا کلامی بدون همراهی حرکات را دارد. بنابراین تا جایی که می توانید سخنان خود را به نمایش در آورید و به کودک خود تصویری از کار مورد نظر ارائه کنید. سعی کنید، کارها را به صورت نمایشی و اغراق شده انجام دهيد. به جای اینکه بگویید موقع وارد شدن در را به هم نزن. هنگامی که صدای پای پسرتان را می شنوید به طرف در بروید و در آنجا او را استقبال کنید. و سپس به او بگوييد ما در را آرام می بندیم و در همان حال دست او را به آرامی در تقليد عمل بستن در، حرکت دهید. سپس همین حرکت را در حالی که او دستگیره در را در دست دارد تکرار کنید. در را به آرامی ببندید.
یقین کنید که کودک می تواند دستورات را به خاطر بسپارد
تا زمانی که حافظه کودک شما کمال نیافته است انتظار نداشته باشید رفتار صحیح را به خاطر بسپارد. هر چند آن را بارها و بارها نشان داده باشید. یادگیری از طریق کمال تدریجی از تکرار حرکات، که سبب شکل گیری عادتها در کودک شما می شود، حاصل می گردد.
نباید قبل از پنج سالگی از کودکتان انتظار داشته باشید آنچه را که باید و نباید انجام دهد به یاد آورد.
دیدگاهتان را بنویسید