تلویزیون دیدن کودکان،خوب یا بد؟


یادگیری بچه از تلویزیون
تلویزیون دیدن کودکان،خوب یا بد؟ ، تماشای تلویزیون در کودکان یکی از مسائلیست که در امروزه اغلب خانواده ها درگیرآن اند. کودکان برای اولین بار در اوایل طفوليت، وقتی با برنامههایی مواجه میشوند که والدین و بچههای بزرگتر نگاه می کنند، تماشاگران فیلم و تلویزیون می شوند.
اما آیا این تماشاکردن مفید است؟
گرچه والدین تصور میکنند که بچهها از تلویزیون و فیلم و انیمیشن یاد میگیرند، اما نتیجه پژوهشها چیز دیگریست!
در ابتدا نوباوگان در برابر رفتارهایی که در ویدئو و تلویزیون میبینند واکنش نشان میدهند. مثل خیره شدن به تصاویر رنگی، لبخندزدن و حرکت دادن دست و پاها. گاهی سعی در تقلید کارهایی که در تلویزیون میبینند، وقتی تصاویر جذاب در تلویزیون پخش میشود ، بچه های ۹ ماهه صفحه تلویزیون را با دست کاوش می کنند. همان کاری که با عکس ها انجام می دهند. وقتی بچهها بزرگتر میشوند، در حدود سن 19 ماهگی این لمس کردن و چنگ زدن تصاویر کمرنگ شده و به جای آن بیشتر به از اشاره کردن استفاده میکنند.
کودکان زیر 2سال را از تلویزیون دور نگه داربد
شاید ما فکر کنیم که پس بچهها تلویزیون را دوست دارند و برایشان دیدن اینهمه حرکت و رنگ میتواند سرگرم کننده و آموزنده باشد. اما این تصاویر متحرک هیچ معنی برای بچهها ندارد و کودکان نوپا نمی توانند انچه را که در ویدیو می بینند، در موقعیتهای واقعی به کار برند.
این در حالیست که بچه ها در سن 1تا3 سالگی در رشد حساس و سریع مغز هستند. و این یک زمان طلایی برای یادگیری بچه هاست که باید اطلاعات مفید بسیاری را دریافت کرده و از آنها یادبگیرند. حال اگر ما به جای دادن اطلاعات مفید تنها بخواهیم فرزندمان را با انیمیشن و تلویزیون سرگرم کنیم، ناخواسته این زمان طلایی رشد کودک خود را تلف کرده ایم. و فرصت یادگیری را بسیار کاهش داده ایم.
نتایج تحقیقات نیز نشان می دهد، تماشای فیلم و تلویزیون با رشد زبان کودکان رابطه منفی دارد. همچنین کودکانی که سن قبل از 2سالگی زیاد تلویزیون ببینند ممکن است در سالهای اولیه تحصیل دچار مشکلات توجه، حافظه و روخوانی شوند.
پس پدر و مادر های مهربان، تا جای ممکن کودکان زیر 2 سال خود را از تلویزیون دور نگه دارید.
بچهها اگر تلویزیون نبینند چه کنند؟
شاید این سوال برای بسیاری از ما پیش آید که پس کودکان به جای تلویزیون دیدن چه کنند؟ بچه های زیر2 سال از بازی کردن، تعامل و ارتباط مستقیم یاد می گیرند. حالات چهره و حرکات بدن، تن صدا و ارتباط چشمی برای بچه ها گویای هزاران نکات است برای یادگیری. برای اینکه به این یادگیری دراین دوره طلایی و حساس رشد کمک کنیم. بهتر است تا جای ممکن تعامل بین خود و کودک را بالا ببریم.
اگر در موقعیتی هستید که امکانش وجود دارد مثلا در حین آشپزی کردن، پاک کردن خوراکی ها، مرتب کردن وسایل و غیره، بهتر است که فرزندتان را هم کنار خود بیاورید. گاهی با او صحبت کنید. برایش شعر بخوانید و یا حتی به او نگاه کرده و یک لبخند ساده بزنید. همین تعامل و ارتباط کوچک میتواند به شدت یادگیری فرزند دلبندتان را تقویت کند. و تاثیری بهتر از ساعتها دیدن تلویزیون داشته باشد.
گردآورنده: زهرا مهرعلیان
دیدگاهتان را بنویسید