اگر فرزندتان شاهد خشونت در خانه بودند…
خشونت در خانه
اگر فرزندتان شاهد خشونت در خانه بودند… يا آن را تجربه كردند، اين وضعيت به اين معنا نيست كه آنها بطور اجتناب ناپذيري خودشان پرخاشگرانه رفتار خواهند كرد و يا وقتي بزرگ شوند افرادي خشن خواهند شد .
برخي از آنها ممكن است خشونت آميز برخورد كنند، حال آنكه برخي ديگر ممكن است عامدانه هر گونه رفتار خشـونت آميـزي را رد كننـد، و برخـي ديگـر ممكن است در ابراز رفتارشان بيش از حد در خود فرو بروند .
“لوده بازي” و يا رفتار دشوار داشتن در اين شرايط اتفاقا يك عكس العمل طبيعي در مقابل وضعيت غيرعادي و خطرناك است . براي حفظ احترام بنفس شان به آنها كمك كنيد
فرصت هايي را پيدا كنيد كه از طريق آن بتوانيد به فرزندتان تصوير جديدي از آنچه شخصيت او بايد باشد، بدهيد :
“وقتي كه از آن ديوار بالا رفتي، كار شجاعانه و حساب شده اي بود.”
- فرزندتان را در وضعيت جديدي قرار دهيد وقتي كه او خودش را متفاوت از آن مي بينيد :
- “واقعا ممنون مي شوم اگر به من كمك كني كه خريد خانه را سرجايش بگداريم.”
- اجازه بدهيد كه فرزندتان وقتي كه با افتخار درباره او صحبت مي كنيد آن را بشنود :
- “او واقعا به بچه هاي ديگر كمك مي كند تا جمع كردن را ياد بگيرند.”
- هيچوقت فرزندتان را با كسي كه بقيه را اذيت مي كند مقايسه نكنيد فقط به خود رفتار بد بچسبيد :
- “هيچكدام از ما دوست نداريم كسي را بزنيم. ما درباره احساسات مان با هم صحبت مي كنيم و سعي مي كنيم مشكلات را رفع كنيم.” • خصوصيات خوب آنها و آنچه درباره آنها دوست داريد را برجسته كنيد :
- درباره گذشته و حال با آنها صحبت كنيد .
خاطرات و لحظات ويژه را براي بازگو كردن آنها بياد داشته باشيد :
- “من يادم مي آيد كه ديروز … “
گذشته را از حال و آينده جدا كنيد
- “وقتي كه ما آنجا زندگي مي كرديم آن اتفاق افتاد و به همين دليل هم چون آن را دوست نداشتيم آنجا را ترك كرديم . آنچه كه حالا مي كنـيم ايـن است كه به يكديگر كمك كنيم. اگر برايمان متكا بياوري مي توانيم با هم كتاب بخوانيم.”
به دنبال فرصت باشید
منتظر فرصت بگرديد براي اينكه بتوانيد از اين ايده ها استفاده كنيد. بهترين مكالمه وقتي رخ مي دهد كه داريد كار ديگري را انجام مي دهيد. مثل وقتـي كه داريد لباس ها را مي شوريد. يا ظرف ها را خشك مي كنيد. يا در ماشين نشسته ايد و يا داريد ورزش مي كنيد .
با فرزندان تان درباره آنچه كه خودتان احساس مي كنيد و همينطور احساسي كه درباره آنچه رخ داده داريد صادق باشيد . اقداماتي كه براي كمك به فرزندان تان مي توانيد انجام دهيد
درباره آنچه در خانه رخ داده فكر كنيد
درباره علت رفتار دشوار فرزندتان فكر كنيد .
درباره اين فكر كنید كه چرا فرزندان تان ممكن است رفتار بد داشته باشند .
آنها ممكن است به سادگي خسته، گرسنه، بي حوصله و يا حتي بيش از حد تحريك شده باشند. و اينها همه احتمالاتي است كه شما مي توانيد در قبال آنهـا كاري بكنيد .
آيا الان چيزي باعث ناراحتي فرزندتان شده است كه شايد او دلواپس اين است كه به شما بگويد؟
به وقتي كه مشكلات شروع شد فكر كنيد
وقتي كه وضعيت شروع به خراب شدن كرد :
- آيا چيزي ممكن است رخ داده باشد كه باعث ناراحتي فرزندتان شده هر چند كه آن در گذشته اتفاق افتاده؟
- آيا شما اهميت چيزي را كم گرفتيد به اين اميد كه به زودي فراموش مي شود؟
- آيا چيزي وجود داشته كه صحبت درباره آن دشوار بوده. و شما با ناديده گرفتن احساسات خودتان باعث شديد كه فرزندان تان فرصـت ايـن را نداشـته باشند كه با شما درباره نگراني خود در آن باره صحبت كنند؟
احساسات در خود نگه داشته شده شما
شما ممكن است از اين قابليت برخور دار شديد كه بتوانيد احساسات تان را در خود نگه داريد و شايد ناآگاهانه توقع داريد كه فرزندان تان هـم همـين كـار را بكنند .
احساسات در خود نگه داشته شده كودكان ممكن است بصورت خشم، پرخاشگري، و يا رفتار خودخواهانه بيرون بزند . اتفاقي در گذشته ممكـن اسـت باعـث ناخشنودي درازمدت آنها شده و اينكه شما در باره آن با آنها صحبت نكرديد به آنها احساس عصبانيت و رنجش داده باشد .
درباره آنچه اتفاق افتاده صحبت كنيد
اگر شما بتوانيد به راحتي درباره آنچه رخ داده صحبت كنيد اين به فرزندان تان اين فرصت را مي دهد كـه دربـاره آن از شـما سـئوال بكننـد. و بـدين ترتيـب احساس نگراني كمتر و امنيت بيشتر بكنند .
درباره مسائل كوچك بيشتر صحبت كنيد. زيرا اين باعث مي شود كه بتوانيد وقتي مسائل مهم پيش مي آيد راحت تر درباره آنها هم صحبت كنيد .
اجازه بدهيد كه فرزندان تان بفهمند كه شما چه احساسي داريد . به آنها بگوييد كه چه چيزي برايتان خوب پيش رفته .و از چه چيزي لذت برديد و همينطـور با چه چيزهايي مشكل داريد .
به مرور زمان شما و فرزندان تان خواهيد توانست هم درباره مسائلي كه اخيرا رخ داده وهم آنچه در گذشته اتفاق اقتـاده اسـت صـحبت كنيـد . آنهـا متوجـه خواهند شد كه نه شما و نه آنها ضرورتا مقصر هستند .
شرايط را پيش بيني كنيد
وقتي كه قرار است تغييراتي در زندگي فرزندتان رخ دهد خوب است كه از قبل بتوانيد مسائل و كشمكش هاي ناشي از آن تغييرات را پيش بينـي كنيـد . در اين باره فكر كنيد كه چگونه با آنها برخورد خواهيد كرد و چگونه به فرزندان تان كمك خواهيد كرد كه با آنها كنار بيايند .
شرايطي كه مي توانند به تشويش و ناخشنودي منجر شوند
برخي شرايط كه مي توانند موجب تشويش و ناخشنودي براي فرزندان تان شده و رفتار دشوار در آنها را باعث شوند از اين قرارند :
- جدايي و يا طلاق از همسرتان؛
- يك نوزاد جديد و يا خواهران و برادران مسن تر جديد؛
- شروع رفتن به مدرسه يا تغيير مدرسه؛
- اگر كه شما يك بيماري يا معلوليت مزمن داريد؛
- خشونت در خانواده؛
- مرگ كسي در خانواده؛ يا
- جابجايي به يك منطقه جديد .
دنياي آنها ممكن است زير و رو شود . آنها ممكن است احساس كنند طرد شدند . حس عدم امنيت ممكن است باعث تغييـر رفتـار آنهـا شـود. در فرزنـدان كوچك به شكل شيطنت و در نوجوانان به شكل خشم و پرخاشگري .
جدايي ممكن است براي كودكان عواقب ديگري هم داشته باشد : از دست دادن محلي كه در آن زندگي مي كردند، روال زندگي كه به آن عادت كره بودند، دوستان قديمي، خويشاوندان و حتي حيوانات اهلي. آنها ممكن است مجبور باشند مدرسه خود را عوض كنند و دوستان جديدي پيدا كنند .
سعي كنيد كه تشويش آنها را كم كنيد
وقتي كه شما درباره تغيير در زندگي آنها صحبت مي كنيد، به آنها يادآوري كنيد كه كماكان دوسـت شـان داريـد . كماكـان سـ عي كنيـد نسـبت بـه آنهـا و احساسات شان حساسيت و توجه داشته باشيد .
بعد از جدايي به آنها اطمينان خاطر بدهيد كه از آنها كماكان مثل گذشته مراقبت خواهد شد. و رابطه شان را با همسر سابق تان از دست نخواهنـد داد، حتـي اگر رابطه خودتان با او دشوار بوده است. درباره نيازها و احساسات فرزندان تان با همسر سابق تان اگر ممكن است صحبت كنيد .
براي كمك به ايجاد حس امنيت در فرزندان تان سعي كنيد به فعاليت هاي عادي و روال زندگي قبلي تا آنجا كه ممكن است ادامه دهيد .
به آنها توضيح دهيد كه چه چيزهايي رخ داده است . به نظر فرزندان مسن ترتان گوش كنيد. ولي به ياد داشته باشيد كه تصميمات اساسي مانند زمـان ديـدار از فرزندان و محل اقامت آنها نهايتا به عهده بزرگسالان است
دیدگاهتان را بنویسید